ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΧΡΕΩΝ ΚΑΙ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ

Δεν μπορώ να καταλάβω (ή μάλλον μπορώ, αλλά αυτό είναι άλλη συζήτηση) αυτούς που συναινούν στα μέτρα που παίρνει η κυβέρνηση ενάντια στους περισσότερους από εμάς. Μου είναι δύσκολο να αποδεχθώ ότι τα κέρδη μιας επιχείρησης ΠΡΕΠΕΙ να τα καρπώνεται το αφεντικό, και τις ζημιές να τις χρεώνεται το κοινωνικό σύνολο.
Με εξοργίζει το γεγονός πως αυτή η λοπωδυτικού τύπου συμπεριφορά φαίνεται να ενοχλεί λίγους, ή τουλάχιστον όχι αρκετούς. Δεν μπορώ να δεχθώ οτι ο επιχειρηματίας που πάει καλά είναι μάγκας και καραμπουζουκλής. Δεν μπορώ να χειροκροτήσω και να του πώ: "είσαι ωραίος, μπράβο, τα κατάφερες χάρη στο επιχειρηματικό σου δαιμόνιο"... Ας είμαστε λίγο σοβαροί. Η λεγόμενη επιχειρηματικότητα συμβάλλει στην επιτυχία μιας επιχείρησης αλλά συμβάλλει κυριότερα και καιριότερα στην αποτυχία μιας επιχείρησης (μέσω λανθασμένων αποφάσεων). Για την επιτυχία χρειάζεται και η καταπαίεση του εργαζόμενου, και η κλοπή από την εφορία (δηλαδή από εμάς) και πολλά πολλά ακόμα.
Συνεπώς δεν μπορώ και να δεχθώ οτι όταν το κάθαρμα αυτό δεν πάει καλά οτι θα οφείλω ως κοινωνία να στηρίξω τις αποτυχίες του και να του πώ και ευχαριστώ. Βέβαια οι χειροκροτητές επηρρεάζονται και από το μέγεθος, έτσι όσο μεγαλύτερο το κανόνι τόσα περισσότερα τα χειροκροτήματα.
Θα επανέλθω σε λίγο. (25/32010)