Πέμπτη 25 Μαρτίου 2010

ΤΥΧΑΙΟ ΞΕΣΠΑΣΜΑ

Με τα όσα γίνονται τις τελευταίες εβδομάδες στον τομέα της οικονομίας -δίχως να έχει μείνει ανέπαφη κάποια πτυχή της ζωής μας- σκόπιμα δεν έχω ασχοληθεί.

Τον τελευταίο καιρό οι αποφάσεις της κυβέρνησης αλλά και γενικότερα οι εξελίξεις γύρω από την λεγόμενη εθνική οικονομία, μοιάζουν με καταιγίδα τα όσα γίνονται. Σαν να βρίσκεσαι εγκλοβισμένος σε κακοπαιγμένη ταινία δήθεν μυστηρίου, δήθεν περιπέτειας, δήθεν δράματος.

Ας έχουμε υπόψη μας οτι αυτό το καιρό ωριμάζουν οι συνθήκες για γεγονότα που θα παρουσιαστούν μπροστά μας τον Νοέμβριο. Δεν είναι δύσκολο να κατανοήσει ο οποιοσδήποτε αναλυτής ότι όταν πιέζεται η μεσαία αστική τάξη τότε διασαλεύεται επικίνδυνα η ισσοροπία και κυρίως η υγεία του συστήματος. Μοιάζει να έχουν αρχίσει ήδη οι επεμβάσεις πάνω στον αθενή. Το δυστύχημα είναι ότι αντί να γίνονται σε πλήρως εξοπλισμένη αίθουσα εντατικής φροντίδας δυτικού νοσοκομείου, όπως φαίνεται τα πράγματα είναι αρκετά πιο άγαρμπα. Μάλλον ακρωτηριάζουμε τον ασθενή πάνω σε φορείο από κλαδιά στις παρυφές κάποιας παραγκούπολης.

Η κατάσταση θα επιδεινωθεί, όχι γιατί όλοι προφητεύουν προς την κατεύθυνση αυτή αλλά, γιατί βρισκόμαστε στην έναρξη μιας μεγάλης διαδικασίας. Η αναδιανομή του κοινωνικού πλούτου είναι προ των πυλών. Ήδη ορισμένοι γκουρού της ελληνικής πολιτικής ζωής δώσανε τα πρώτα σήματα καπνού (πχ δηλώσεις του Μητσωτάκη του πρεσβύτερου οτι πρέπει να ρίξουμε το βιοτικό μας επίπεδο). Εμένα με προβληματίζει το γεγονός οτι 3 και σύντομα 4 μικρές ευρωπαϊκές χώρες, με το ένα πρόσχημα ή το άλλο σύρονται στον καιάδα της δημοσιονομικής πειθαρχίας. Να θυμίσω τα παραδείγματα της Ιρλανδίας, Ισλανδίας, Ελλάδας και οσονούπω Πορτογαλλίας.

Το πρόβλημα είναι οτι οι απρόσιτες και υπό την προστασία των πολιτικών τους ανδρεικέλων οικονομικές ελίτ, τόσο της ελλάδας όσο και της ευρώπης, έχουν αποθρασυνθεί τους τελευταίους μήνες. Βρέθηκαν στο μάτι του κυκλώνα πέρσι με τα λεγόμενα τοξικά δάνεια -τα οποία σημειοτέον είναι η κορυφή του παγόβουνου- και αφού πέρασε αναίμακτα, για αυτούς, η πρώτη μπόρα, διψάνε τώρα για το αίμα των κορόϊδων. Καλά κάνουν, έτσι μας πρέπει.

Το δυστύχημα με τις δημοκρατίες δυτικού τύπου είναι οτι επιτρέπουν στους πολίτες να απεκδύονται το ρόλο τους ως πολιτκά όντα, να αποποιούνται την φύση τους, την θέση τους, τον ρόλο τους και τις υποχρεώσεις τους μέσα στο οικοδόμημα που λέγεται κοινωνία. Είναι όντως πολύ δύσκολο και επίπονη ως ιδιότητα αυτή του πολίτη, για αυτό και την εγκαταλείψαμε διεκδικώντας με σθένος την ιδιότητα του ατόμου. Τα άτομα όμως είναι ελεύθερα αν και μόνο αν λειτουργούν ως πολίτες. Αυτή την απώλεια της ελευθερίας πληρώνουμε ως κοινωνία τώρα. Το άσχημο είναι οτι ήταν συνειδητή επιλογή μας. Τώρα πρέπει να μάθουμε από την αρχή να συμπεριφερόμαστε ως πολίτες. Οφείουμε εν ολίγοις να μάθουμε εξαρχής να είμαστε ελεύθεροι.

Όταν λοιπόν προχωρήσει η αναδιανομή είναι ένα ερώτημα σε τι μέγεθος θα σταματήσει. προς το παρών θυσιάστηκε ο 14 ος μισθός και μεγάλο ποσοστό των επιδομάτων. Εγώ ως Κασσάνδρα, προβλέπω οτι θα αφαιρεθούν και άλλοι μισθοί από τους συνήθεις ύποπτους, τους μισθοσυντήρητους. Η πίεση προς την μεσαία τάξη φουντώνει σταδιακά. Επικίνδυνο. Μην απορείτε στο επόμενο τυχαίο ξέσπασμα ...που βρέθηκε τόσο συσσωρευμένο μίσος!!!


Δεν ολοκλήρωσα, επιφυλλάσομαι.

ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΧΡΕΩΝ ΚΑΙ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ

Δεν μπορώ να καταλάβω (ή μάλλον μπορώ, αλλά αυτό είναι άλλη συζήτηση) αυτούς που συναινούν στα μέτρα που παίρνει η κυβέρνηση ενάντια στους περισσότερους από εμάς. Μου είναι δύσκολο να αποδεχθώ ότι τα κέρδη μιας επιχείρησης ΠΡΕΠΕΙ να τα καρπώνεται το αφεντικό, και τις ζημιές να τις χρεώνεται το κοινωνικό σύνολο.
Με εξοργίζει το γεγονός πως αυτή η λοπωδυτικού τύπου συμπεριφορά φαίνεται να ενοχλεί λίγους, ή τουλάχιστον όχι αρκετούς. Δεν μπορώ να δεχθώ οτι ο επιχειρηματίας που πάει καλά είναι μάγκας και καραμπουζουκλής. Δεν μπορώ να χειροκροτήσω και να του πώ: "είσαι ωραίος, μπράβο, τα κατάφερες χάρη στο επιχειρηματικό σου δαιμόνιο"... Ας είμαστε λίγο σοβαροί. Η λεγόμενη επιχειρηματικότητα συμβάλλει στην επιτυχία μιας επιχείρησης αλλά συμβάλλει κυριότερα και καιριότερα στην αποτυχία μιας επιχείρησης (μέσω λανθασμένων αποφάσεων). Για την επιτυχία χρειάζεται και η καταπαίεση του εργαζόμενου, και η κλοπή από την εφορία (δηλαδή από εμάς) και πολλά πολλά ακόμα.
Συνεπώς δεν μπορώ και να δεχθώ οτι όταν το κάθαρμα αυτό δεν πάει καλά οτι θα οφείλω ως κοινωνία να στηρίξω τις αποτυχίες του και να του πώ και ευχαριστώ. Βέβαια οι χειροκροτητές επηρρεάζονται και από το μέγεθος, έτσι όσο μεγαλύτερο το κανόνι τόσα περισσότερα τα χειροκροτήματα.
Θα επανέλθω σε λίγο. (25/32010)

Σκόρπια σχόλια για την πόλη

Έχω παρατηρήσει εδώ και εβδομάδες πως έχει γραφτεί το γνωστό ρατσιστικό σύνθημα έξω οι Εβραίοι (στα γερμανικά) στο σιδερένιο προστατευτικό της τζαμαρίας των goody's στα Χανιά. Μάλλον οι υπεύθυνοι της επιχείρησης δεν ενοχλούνται από μισαλλόδοξα συνθήματα (25-3-2010).

Τετάρτη 24 Μαρτίου 2010

Καλή αρχή

Δεν ξέρω αν θα αντέξω να ενημερώνω σε τακτικά διαστήματα το ιστολόγιο αυτό. Δεν ξέρω καν αν έχω την ικανότητα να το διαχειριστώ. Αυτό στο οποίο ελπίζω είναι να διατυπωθούν από το βήμα αυτό δυο - τρια ενδιαφέροντα πράγματα και να σταθούμε λίγο έτσι ώστε να αναλύσουμε (εγώ και όποιος καταδεχτεί να συμμετάσχει) λίγο βαθύτερα τα γύρω μας τεκταινόμενα.
Καλή αρχή.